ಪೌರ್ಣಮಿ

ಕತ್ತಲ ಕಾಲಗರ್ಭದೊಳಗೆ
ಚಂದ್ರ ವಿಲೀನವಾದ..
ಸಮುದ್ರದ ಉಬ್ಬರವಿಳಿತಗಳಿಗೆ
ಸ್ಪಂದಿಸದೆ ಮರೆಯಾಗಿ ಹೋದ..
ದಿನದಿನವೂ ಕೊಂಚ-ಕೊಂಚವೇ ಮಂಕಾಗಿ
ಕರಗುತಾ ತೀರಿಯೇ ಹೋದ..
ನಕ್ಷತ್ರಗಳೊಡನೆ ಚಕ್ಕಂದವಾಡದೆ ದೂರಾಗಿ
ತನ್ನ ಮುಸುಕಿನೊಳಗೇ ಹುದುಗಿ ಹೋದ..
ಮನದಾಳದಿ ಮಾಸಿಯೇ ಹೋದಂತಿದ್ದ
ನೆನಪುಗಳ ನೆನೆದು ಬಿಕ್ಕುತ್ತಾ ಕೂತ
ಭಗ್ನ ಪ್ರೇಮಿಗಳಿಗೂ ನಿಲುಕದೆ,
ತನ್ನ ಬಿಂಬದಲ್ಲೇ ಹೊಸ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಾಣುವ
ಹೊಸ ಪ್ರೇಮಿಗಳಿಗೂ ಎಟುಕದೆ,
ತನ್ನೊಳಗೇ ಅವಿತ ಹೊತ್ತಲಿ..
ಮರೆಯಾದ ಚಂದಿರನ ನೆನೆದು
ಊಳಿಡುವ ನಾಯಿಯೂ ಮೌನವಾಗಿ
ಚಂದಿರನ ನೆನಪೇ ಮಾಸಿಹೋಗುವಂತಾದಾಗ
ತನ್ನ ನೆನೆಯುವವರಾರಿಲ್ಲವೆಂದು ಕೊರಗುತ್ತಾ,
ಹೀಗೆಯೇ ಕರಾಳ ರಾತ್ರಿಯ
ಮಡಿಲಲ್ಲೇ ಕಾಲವಾಗಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡವ!
ಊಟ ಮಾಡದೆ, ತನ್ನ ಕಾಣಬಯಸುವ
ಪುಟ್ಟ ಕಂದನ ಅಳುವಿಗೆ,ಹಸಿವಿಗೆ ಕರಗಿ..
ಬಾಲಭಾಷೆಯ ಕರೆಗೆ ಓಗೊಟ್ಟು..
ಮೋಡದ ಮರೆಯಿಂದ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಇಣುಕಿ.!
ಪ್ರಪುಲ್ಲತೆಯಿಂದ ಪ್ರಕಾಶಿಸುವುದ ಕಂಡು
ಅಮ್ಮನೆಂದಳು ಇಂದು "ಪೌರ್ಣಮಿ"

~ವಿಭಾ ವಿಶ್ವನಾಥ್