ಕನಸು

ನನ್ನ ಇಡೀ ಜೀವನದುದ್ದಕ್ಕೂ

ಉಳಿಯಬೇಕಿದ್ದ ಕನಸಿನ ಮನೆ

ಒಡೆದು ಚೂರಾಯಿತೇ ಈಗಲೇ..?

ಬಾಳುವ ಮೊದಲೇ ಹಾಳಾಗಿದೆ

ಮತ್ತೆಂದೂ ಆ ಕನಸೇ ಕಾಣದಂತೆ..

ಅಂಗಾಲಿಗೆ ಹೊಕ್ಕಿ ಅಲ್ಲೇ ಉಳಿದು

ರಕ್ತವನೆಲ್ಲಾ ಬಸಿದುಕೊಂಡು

ಮತ್ತೆಂದೂ ನಡೆಯಲಾರದಂತೆ

ಚುಚ್ಚಿ ನೋಯಿಸುತ್ತಿದೆ ಕನಸಿನ ಗಾಜು

ಮತ್ತೆಂದೂ ಇತ್ತ ಕಾಲಿಡಬೇಡವೆನ್ನುತ್ತಾ..

ನೋವಿನಾಳದಲೂ ನೋವುಳಿದು

ಅಲ್ಲೇ ಬಾವಾಗಿ, ಕೀವುಳಿದು

ಕನಸು ಸತ್ತು ಕಾಲವೇ ಆಗಿದೆ

ತಾನಾಗೇ ಸತ್ತ ಕನಸಿಗೆ ಮೋಕ್ಷವಿಲ್ಲ

ಪುನರ್ಜನ್ಮಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುವುದಿಲ್ಲ

ಕಟ್ಟಿದ್ದ ಕನಸು ಒಡೆದಿತ್ತು

ಜೋಡಿಸಲು ಸಮಯವೇ ಸಿಗದಂತೆ

ಉದುರಿ ಬಿದ್ದು ನಲುಗಿತ್ತು

ಆಯ್ದು ಮತ್ತೆಂದೂ ಜೋಡಿಸಲಾಗದಂತೆ

ಕಾಲನ ಕೈವಶವಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು

ಕನಸು ಕೂಡ ಪಾಠ ಕಲಿಸಿತ್ತು

ಕೈ ಕೊಟ್ಟು ಹೇಳದೆ ಕೇಳದೆ

ಹೊರಡುವ ಪ್ರೇಮಿಯಂತೆ..

ನಾನು ಕಟ್ಟಿದ ಬುನಾದಿ ಸರಿಯಿಲ್ಲವೇ?

ಅಥವಾ ನಾನೇ ಸರಿಯಿಲ್ಲವೇ?

ನನಸಾಗದ ಕನಸದುವೆ

ಉಳಿದು ಹೋಯಿತು ಹೆದೆಯಲಿ

ಎಂದೂ ಮಾಯದ ಗಾಯದಂತೆ..

ಇನ್ನು ಹಾಗಾಗದೆ ಹೀಗಿರಬೇಕೆನ್ನುತ್ತಾ

ಮತ್ತೊಂದು ಕನಸು ಕಟ್ಟುತ್ತಿರುವೆ

~ವಿಭಾ ವಿಶ್ವನಾಥ್