ಆ ಹಾಡು ನಿನ್ನದಾಗುವ ಪ್ರಮೇಯವಿಲ್ಲ
ನನ್ನ ಹಾಡದು, ನನಗೆ ಮಾತ್ರ ಮೀಸಲು
ನನ್ನ ಜೋಗುಳದ ದನಿಗೆ ನೀ ಕಣ್ಮುಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದೆ
ತುಟಿಯಂಚಿನಲಿಷ್ಟು ಮಾಸದ ಮುಗುಳ್ನಗು
ನಿನ್ನ ಮೊಗದ ಆ ಹಾಡು ನಿನ್ನದೆನಿಸಿದರೂ
ನಿನಗೆ ದಕ್ಕದು, ನನ್ನದೇ ಹಾಡದು..
ಕೈ ಬೆರಳು ಹಿಡಿದು ದಾರಿ ತೋರಿದವಳನ್ನು
ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಡುವಾಗ ಆಡಿದ ಮರುನುಡಿ
ನಿನ್ನ ದರ್ಪದ, ನನ್ನ ವೇದನೆಯ ಹಾಡು
ನಿನಗೆ ಅರಿವಾಗಲಿಲ್ಲ, ನನ್ನದೇ ಹಾಡದು..
ನೀ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳುವಾಗ ನಾ ಸಂತೈಸಿದರೂ
ನಿನ್ನಿಂದಾಗಿ ನಾ ಅಳುವಾಗಿನ ಬಿಕ್ಕುವಿಕೆ
ನಿನ್ನ ಪಾಲಿಗೆಂದಿಗೂ ಕೇಳದ ರಾಗವದು
ನೀ ಕೊಟ್ಟ ವೇದನೆಯಾದರೂ, ನನ್ನದೇ ಹಾಡದು..
ನಿದಿರೆಯ ಮತ್ತಿನಂತಹಾ ಸಾವಿನಲ್ಲಿಯೂ
ನಿನ್ನದೇ ದಯೆಯಿಂದ ಅಡಿ ಇಡುವಾಗ
ಹಾಡದಿದ್ದರೂ ಅರಿವಾಗುವ ಮೃತ್ಯುಛಾಪದ ರಾಗ
ವರವಲ್ಲದೇ ಶಾಪವಾದರೂ, ನನ್ನದೇ ಹಾಡದು..
~ವಿಭಾ ವಿಶ್ವನಾಥ್
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ