ಎಷ್ಟೋ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತಾದರೂ..
ಪರಿಚಿತತೆಯ ನೆನಪುಗಳ ಸವಿ
ಸಿಗುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲವೋ ಏನೋ..
ಪರಿಚಿತತೆಯ ಆಳಕ್ಕಿಳಿದಷ್ಟೂ
ಸಂಬಂಧಕ್ಕೊಂದು ಹೆಸರು ಹುಡುಕಬೇಕು
ಅದರೊಳಗಿನ ಬಂಧದೊಳಗೇ
ಬಂಧಿಯಾಗಿ ಬದುಕು ಸವೆಸಬೇಕು
ಅವರ ನೋವಿಗೆ ಮುಲಾಮಾಗಬೇಕು
ಕೆರಲಿದಾಗಳೆಲ್ಲಾ ಸಂತೈಸುತ್ತಿರಬೇಕು
ಅಸಹಾಯಕರೆನಿಸಿದಾಗ ಸಹಾಯಕ್ಕೊದಗಬೇಕು
ಸಿಟ್ಟಿಗೆ ಬಲಿಪಶುವೂ ಆಗಬೇಕು
ಮೊದಲಿಗೆ ಪರಿಚಿತಳಾಗಿದ್ದಾದರೂ ಏಕೆ..?
ಅದರ ನಂತರದ ಅಪರಿಚಿತತೆಯ ಕಹಿ
ಪರಿಚಿತತೆಯ ಸಿಹಿಯ ಮರೆಸಬಹುದೇನೋ..
ಸಿಹಿಯ ನಂತರದ ಕಹಿ ಹೆಚ್ಚೇ ಅಲ್ಲವೇ..?
ಬದುಕಿನ ಮತ್ತೊಂದು ಮಗ್ಗುಲಿಗೆ
ಅರಿವಾಗದಂತೆ ದಾಟುತ್ತಿರಬೇಕು
ಅಂಟಿಯೂ ಅಂಟದಂತೆ ನಡೆಯುತ್ತಾ
ಇದ್ದೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಸಾಗುತ್ತಿರಬೇಕು
ಪರಿಚಿತಳಾಗದಿದ್ದರೇ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು
ಎಂದೆನ್ನುವ ಎಳೆ ಇಡಿದೇ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ
ಈಗ ಪರಿಚಿತತೆಯ ಮಗ್ಗುಲಿಗೆ ಹೊರಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ
ಅಪರಿಚಿತತೆಯ ದೂರವ ಹತ್ತಿರಾಗಿಸುತ್ತಾ..
~ವಿಭಾ ವಿಶ್ವನಾಥ್
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ